در باره طبیعت انسان: دلیل آنکه ورزش تا این حد لذت بخش است ، آن است که انسانیت ما را در بر دارد . از سوی دیگر کار غالبا لذت بخش نیست ، زیرا از این ویژگی به دور است . به سختی می توان پایه های این انسانیت را تحلیل کرد .درلغتنامه «انسانیت» چنین تعریف شده است : انسانیت عبارت است از« انسان بودن» یا «طبیعت انسان» . با استفاده از این تعریف ، می توان انسانیت را آن ویژگیهایی دانست که انسان را از حیوان متمایز می کند . مرحوم «توکی زانه1970» فیزیولوژیست مغز در کتابش به نام« انسان بودن»،26 صفت را نام می برد که ویژگی رفتار انسان است : (سالم بودن ، خوردن ، داشتن میل جنسی ،دور هم جمع شدن ، یکدیگر را لمس کردن ، عصبانی شدن - ترسیدن، احساس کردن - شناختن ، استفاده از دستها ، به خاطر سپردن ، آموختن ، فکر کردن- نوشتن ، خواستن ، خلق کردن ، خوشحال شدن – غمگین شدن ، تکلم ، آواز خواندن – رقصیدن ، خندیدن – گریه کردن ، زمان آگاهی ، دلبستگی به زندگی ، جنگیدن – کشتن ، اندوهگین شدن – نگران ومضطرب شدن ، بازی کردن ، خوابیدن ، خواب دیدن ، غیر منطقی بودن ، برای زندگی احترام قائل شدن )این صفات را می توان به دو گروه «خلاقیت » و«اجتماعی» بودن دسته بندی کرد. گرچه حیوانات دیگر نیز همین صفات را دارندولی در آنها این صفات به میزان بسیارکمتر ودر سطح بسیار پایین تری وجود دارد .از آنجا که انسانیت نوع بشر ، طی چند صد هزار سال ، از آغاز پیدایش وی بر روی زمین تکامل یافته است ، بعید به نظر می رسد در آینده کوتاه مدت نیز دستخوش تغییر اساسی وچشمگیری شود .ما توانستیم با استفاده از ویژگیهای انسانی خود، تمدنی بسازیم که هیچ حیوان دیگری قادر به آن نیست . به همین دلیل برای ما فوق العاده مهم است که در کار ، خود را از محرکه های مادی چون پول رها کرده وآن را با انگیزه هایی که در بر گیرنده انسانیت ماست جایگزین کنیم .  

          ( برگرفته از کتاب نقش دل در مدیریت مجتبی کاشانی)        

 انسان سه مرکز یا عامل برای انجام کار دارد : دست وجسم او ، دل ومغز او که هر سه در بوجود آوردن نتیجه کار نقش دارند واز فعالیتهای هریک فرآورده ای حاصل می شود ( فرآورده دل = انگیزه )، (فرآورده مغز=اندیشه ) ،(فرآورده جسم= کار عملیاتی وفیزیکی ) اما تا انگیزه یا خواست دل نباشد ، اندیشه یا خواست عملیاتی نیز به خوبی صورت نمی گیرد وازین رو می توان گفت که کار واندیشه فرآورده یا محصول« انگیزه» است وجادارد که در همین جا به تعریف ودسته بندی جدیدی به تعریف ودسته بندی جدیدی از عوامل تولیددر ملاحظات انسانی برسیم . مدتهای مدید عوامل تولید به دو گروه سخت افزارونرم افزارتقسیم بندی می شد ، در این تقسیمبندی یا انسان فراموش شده بود ویا اورا در یکی از دو گروه سخت افزار یا نرم افزار قرار می دادند . اما این اواخر دیدگاه پیشرفته تری در غرب حاصل شد وبه ناچار انسان« مغز افزار» لقب گرفت . اما بهتر است حد اقل با توجه به فرهنگ حاکم بر سرزمین «دلخیز» و «ذل انگیز» کشورمان ایران انسان را«دل افزار » بنامیم . اما یاد آوری وتاکید یک نکته اساسی ضروری است که برای جلوگیری از هرگونه عدم تعادلی ، می باید توجه مدیران به هر دو مرکز اساسی انسان یعنی هم قلب وهم مغز باشد . پرورش مغز با آموزش وپرورش وپرورش دل انسان با امور انگیزشی که در واقع بخش هنری مدیریت است ممکن است .